Vietnam

28 januari 2017

Over mijn regenachtige reis door het prachtige Vietnam.

Ik begon mijn trip door Vietnam in Ho Chi Min, waar Sabrina en Gabriella mij voor een aantal dagen vergezelden. We beochten samen de Mekong Delta en de Cu Chi tunnels. Zelf bezocht ik het War Remnants Museum, iets wat je echt niet mag missen als je in Ho Chi Min bent. Het is een indrukwekkend museum.
We vierden samen kerst door lekker uit eten te gaan. Kerst voelde vreemd, maar ik had het wel onwijs naar mijn zin. Op tweede kerstdag vertrok ik met de bus naar het paradijselijke Mui Ne. Ik sliep hier heerlijk door het geluid van de golven en de frisse zeelucht die door mijn dorm waaide. Mui Ne was ook het plaatsje waar ik met een groepje de zandduinen onveilig maakte met een quad. Verder heb ik hier niet bijzonder veel gedaan, aangezien het meer een plek is om te chillen. 
Dalat, mijn volgende bestemming, was wat minder rustig. In tegenstelling tot mijn hostel, was er in en buiten de stad wel wat te doen. Volgens velen mocht ik canyoning niet missen, dus hees ik me op een dag in een wetsuit en een harnas. De laatste afdaling zal ik niet zo snel vergeten. De ''Wasmachine'' was een bijzondere afdaling. Na 2 meter abseilen moest je jezelf gewoon als James Bond laten zakken... in een waterval. De waterval is niet zomaar een lullig straaltje en voor je het weet word je door elkaar geschud, beland je achter de waterval en moet je loslaten. Na 5 seconden kom je weer boven water en dan raast de adrenaline door je lijf, dat wil je niet weten. Na dit avontuur besloot ik van hostel te wisselen. Ik had nog bijna niemand uit mijn dorm ontmoet en wilde niet alleen zijn met nieuwjaar. Ik verhuisde naar een ander hostel en voelde me gelijk beter. We aten samen familiy diner en gingen naar een bar voor de jaarwisseling. Dit was de grootste anti-climax die ik so far heb meegemaakt. We telden met zijn allen af en waren heel blij, maar buiten was het stil en er was geen vuurwerk. We wisten wel dat ze hier een ander nieuwjaar zouden hebben, maar dit was toch wel erg stil. Half 1 lagen we in ons bed. 
In de bus naar Hoi An ontmoette ik Kelly, Stef, Thom en Daan. Ik sloot aan bij de groep en samen huurden we een scooter om via de Hai Van Pass naar Hue te rijden. Hue was niet heel spectaculair. We bezochten de oude stad en verkenden een verlaten waterpark. 
De busrit van Hue naar Phong Nha was verschrikkelijk. Een uur voordat we de bus in gingen voelde ik me niet lekker. We stapten de bus in en ik kreeg door dat ik voedselvergiftiging had. Ik kon jammer genoeg niet overgeven, maar moest telkens kokhalzen en dit deed heel veel pijn. Aan het einde van de busreis voelde ik dat ik ook diarree kreeg en het plaatje was compleet. De mensen van het hostel vingen me, letterlijk en figuurlijk, goed op en voor ik het wist lag ik op een zacht bed en werd mijn buik ingesmeerd met een magisch ruikende olie. Er werd speciale rijstsoep voor me gemaakt, maar bij de eerste hap werd ik nog misselijker. Ik at niks en ging slapen. De volgende dag lag ik in bed... Toen ik me de dag daarna beter voelde, huurde ik een scooter om naar Paradise Cave te gaan. Het regende en de rit duurde heel lang, maar ondanks dat was het toch prachtig. Ik kwam helaas 3 minuten te laat bij de grot en hij was dicht. Ik reed behoorlijk hard terug, omdat ik achtervolgd werd door een hele zwarte wolk. Dezelfde avond hadden we een nachtbus naar Ninh Binh. We werden om 4:00 afgezet in een slapende stad en liepen nog een half uur in de regen naar ons hostel. Hier lagen Thom en Stef in de lobby te slapen, maar Kelly en ik kregen allebei een bed. We bleven niet lang in Ninh Binh, want door de regen was er niks aan. 
Ik realiseerde me dat ik veel te snel door Vietnam was gegaan, want de volgende stap was Hanoi. Kelly en ik hadden een tour naar Halong Bay geboekt. We werden met de bus naar Haiphong gebracht en vnaf hier gingen we met de speedboat naar onze eigen boot. Hier hadden we een heerlijke lunch en nadat we onze spullen in onze slaapkamer hadden gedropt vertrokken we met een kayak. We kayakte voor een uur door de Lord Of The Rings-achtige baai. De volgende dag wandelden we op het grootste eiland, Cat Ba, naar de top van een berg. Hier bleven we lange tijd om foto's te maken terwijl we op de scherpe rotsen klommen. 
Voordat we naar Halong Bay gingen had ik met Kelly besloten om de regen te ontsnappen en naar Laos te gaan. Een goede beslissing, want het weer was veel beter daar. Er kwam echter wel iets bij kijken en daar had ik niet goed over nagedacht. Lees dat maar in de volgende blog...