Een impulsieve beslissing om naar Laos te gaan

Laos? Ja, ik ben ook nog even naar Laos geweest!

16 januari hadden Kelly en ik een vlucht geboekt naar Laos. We verlieten pissig het vliegveld van Vientiane, want ook Government Officials kunnen je oplichten... In Vientiane was inderdaad niet bijzonder veel te doen. We huurden een motor om naar Buddha Park te gaan en genoten hier van de zon.
Al snel namen we de bus naar Vang Vieng. Hier gingen we tuben en heb ik op een dag een Blue Lagoon bezocht. Dit was niet zo blauw, aangezien er geen zon was... Ook bezochten we een grot. Het begin was zo smal, dat ik mijn rugzak achter moest laten. Hierna werd het groter en voor we het wisten stonden we met onze zaklampen in een glinsterende grot. We deden de muziek lekker aan, maar ik wilde al snel weg toen een aantal jongen heel erg schrokken van een hele grote spin. Dezelfde avond had ik de meest verschrikkelijke bus naar Luang Prabang. Ik had een eenpersoons bed (nog niet eens) en moest dit met een vreemde delen. Mijn deken was niet groter dan een kleine handdoek en ik lag met mijn neus bijna tegen het plafond. Ik sliep een kwartiertje denk ik. We kwamen eerder aan in Luang Prabang en het was super koud toen de tuktuk mij naar mijn hostel bracht. Het was 4:00 en ik moest in de lobby wachten tot er een bed vrij zou komen. Ik kon hier de slaap niet vatten en besloot om naar de monniken te gaan kijken die in de ochtend hun aalmoes komen ophalen. Dit was echt het meest disrespectvolle wat ik tot nu toe heb gezien. Langs de kant van de weg zaten toeristen met bakjes rijst (die ze net van iemand hadden gekocht) en chips. Er arriveerden 6 minibusjes met Aziaten die vervolgens met zijn allen voor de monniken gingen staan om foto's te maken... MET FLITS! Uit protest heb ik geen foto's gemaakt en ik was behoorlijk geschrokken. Het onwijs disrespectvol... Dezelfde dag wandelde ik door de stad en het viel me op hoe chil dit was. Ik had het gevoel dat ik in Frankrijk was, wat ook niet zo gek is aangezien Laos een kolonie van Frankrijk is geweest. 'S avonds ging ik met wat mensen bij de streetfoodmarket eten en gingen we naar de Utopia bar. De volgende dag gingen we naar de mooiste waterval ooit: Kuang Si. Ik kan niet uitleggen hoe het er uit ziet, maar Google het even! We hadden van mensen gehoord dat je ergens kon zwemmen waar het iets rustiger was, dus zochten we naar een bordje met 'Danger' en een gat in een hek. We vonden het niet, maar het werd ook snel koud. We reden in het donker op onze scooters terug. Ik hield mijn scooter tot de volgende dag om naar de Pak Ou grot te gaan. Ik had geen idee of ik de goede kant op ging, maar zag uiteindelijk een bordje. Ik kwam terecht op een onverharde weg en had geen idee of mijn scooter dit wel aan kon. Ik ontweek een slang en kwam aan bij de veerpont naar de grot. De grot stond vol met honderden boeddha beelden. 
De dag hierna deed ik vrij weinig, omdat ik weer door mijn rug was gegaan. Ik nam de 26e de bus naar Vientiane. Hier werd ik door mijn moeder (thanks Mutti) erop gewezen dat ik geen visum on arrival kon krijgen voor Vietnam. Hier zou namelijk mijn vlucht naar huis beginnen. Na heel wat geregel kregen we het samen voor elkaar om mijn vlucht vanaf Hanoi naar Bangkok en mijn vlucht vanaf Vientiane naar Hanoi te annuleren en een andere vlucht te boeken naar Bangkok. Het bezorgde heel wat stress en ik sliep niet lekker. Dit had misschien ook een andere reden, want de volgende ochtend werd ik misselijk wakker en had ik diarree (ja, sorry dat hoort er ook bij). Ik had weer voedselvergiftiging en ik moest weer reizen... Ik nam Imodium, deed een extra setje kleding in mijn daypack en hield een plastic zak bij de hand. De vlucht was verschrikkelijk en ik deed alles in een soort roes. Natuurlijk was de rij bij Immigration super lang en bij de taxi ook... Ik kwam rond half 10 aan bij mijn hostel en was blij dat ik een kamer voor mezelf had. Nu voel ik me beter (afkloppen) en ga ik vanavond naar huis...